Van Bank en Post de codenummers. Het lot van Staat zijn loterij.
Om mens en dier, natuur te redden, draag ik ook gul een Euro bij.
Maar ik ben de kluit aan het bedriegen want daar geef ik geen Euro voor.
Ik wil de grote Pot graag winnen en geef aan hebzucht slechts gehoor.
Toch is het triest te moeten Gokken waar mens, natuur een kans mee heeft.
Voor hun behoud een Euro dokken en Afrika wat eten geeft.
De mens, natuur niet mag verrotten, dus geef ik soms ten bate van.
Om voor zo’n doel een lot te kopen daarmee de Wereld redden kan.
Maar het zal me toch een rotzorg wezen, want dankzij dat de boel crepeert,
door ziekten, honger en ellende, dit nieuwe miljonairs creëert.
En met een kluit poen in mijn zakken kan ik vervullen wat ik wens.
Ik kocht een lot voor Lepra-wrakken. Wat ben ik toch een heel goed Mens!
Dat deze Aarde met zijn weelde door ondergang zo wordt bedreigd
en slechts door hebzucht in mijn Genen, een hongerlijder voedsel krijgt.
Want heb ik al die Poen gewonnen geen cent meer aan goede doelen geef.
De mens, natuur, snel ben vergeten en als een Vorst in weelde leef.
Hun Lot me echt niet interesseerde. Ik dacht nooit aan een hongerig Kind.
En zelfs mijn afgunst kent geen grenzen zodra mijn Buur miljoenen wint.
Men zal mij goed voor Gek verslijten. Meewarig op het voorhoofd slaan,
als ik die Poen, wat ik heb gewonnen, geheel naar het goede doel laat gaan.
Het leek me leuk om mee te spelen. Het ging mij om een spannend spel.
En geef dus al, wat is gewonnen, aan hen die leeft in de Sa-Hel.
Dit aan natuur en Mens wil schenken. Daar was het me toch om te doen?
Want wil je leven? Laat dan leven! Maar geef dan ook die tien miljoen.
Maar deze tekst wordt nooit bezongen. Het brengt beroering in het land.
En van een struisvogel mocht leren hoe ik mijn kop steek diep in het zand.
Toch zal ook ik moeten bekennen, ondanks dit rijm wat anders leek,
ik zou die Poen ook lekker houden. Als Vos soms graag de Passie preek.
Maar toch de kern niet mag vergeten. Voor enig Euro zo veel Poet.
En zwemmende in die miljoenen, houdt het geweten echt niet zoet.
……………………
Om Flora, Sauna te behouden gloort aan de Horizon wat hoop.
Het Lot of er een kind blijft leven afhankelijk is van het lot, ik koop.
De Euro die ik heb gegeven is mijn gewetens-aflaatbrief.
Was er geen Hoofdprijs te vergeven, bleef ik misschien voorgoed passief.
Nu kan ik heel bedriegelijk zeggen dat ik wat voor een ander doe.
Al wordt er dan wat nood verholpen, is dit mijn waarheid, als een KOE.
Henk