Geheugen
Ik heb het zo-even nog geweten,
‘k zei het al meer dan duizend keer,
hoe kan ik dat nu vergeten,
wat was dat woord nu ook al weer?
‘t Heeft met ‘k weet het weer’ te maken,
oh, wat kan dat nu toch zijn,
‘k ga het schreeuwen van de daken
als het terug komt in m’n brein.
‘k Probeer met allerhande zinnen,
ik pieker mezelf half dood,
ja, daar schiet het me te binnen,
‘t piekeren hielp mij uit de nood.
Nu ‘k het mij terug herinneren kan
geniet ik weer met volle teugen,
‘k was er uren van in de ban,
van dat ene woord: geheugen!
Frans Vanhove