Mijn Vader zei: blijf vrijgezel. Je graaft hiermee je eigen graf.
Zij alles kreeg. Mij nooit iets gaf. Ik mocht maar 1 keer vrijen.
Na 1 keer klaar, ook de sigaar. Toen liep mijn leven groot gevaar.
Geef Haar geen kans. Bepaal je lot. Ontspring de dans. Ga niet kapot.
Door lusten niet gedreven, wel honderd jaar blijft leven.
Toch was `t boter aan de galg. Nu van mijn eigen lusten walg.
Had ik mijn Pa beter gehoord, en niet door Haar zo was bekoord,
dan ging mijn leven langer voort. En niet door Haar nu werd vermoord.
Ik kan niet weg. Daar komt ze aan. Wat kijkt ze vals en zo gemeen.
Ik kan verdorie nergens heen. Dit niet zal overleven.
Het kost mijn kop. Ze vreet me op. Een drama in de notendop.
Alvorens ik word opgeslokt Haar eerst een kind moet geven.
Nu komt Haar moord. Zo liefdevol. Omdat `t moet. Natuur zo hoort.
Kon ik mijn lust verminderen. Mijn dood dan zou verhinderen.
Er was gevaar aan alle kant. Haar Liefde wees ik van de hand.
Emancipatie?! Was dat maar waar! Geen mannetje wordt Weduwnaar.
Alleen mijn Hoogbejaarde Vaar, die was gauw met dat mormel klaar.
Wat was ik dom. Kon niets meer doen. Ik had `m er toch ingestopt.
dat Doerak had me leuk gefopt. Ze wil alleen maar seksen.
Het is een slet. Alleen maar bed. Ook niets Haar daarin iets belet.
Verzet is dwaas. Van korte duur. Zij is de baas. Het is Haar Natuur.
Nooit had ik kunnen dromen maar 1 keer klaar te komen.
Maar goede raad is altijd duur. Ook niet te koop. Zelfs niet te huur.
Had ik bezonnen van `t begin, dan kreeg dat mormel niet Haar zin.
Ik vloog de wijde Wereld in. Me niet liet vangen door een Spin.
Helaas, het moet zoals het gaat. Tussen Haar kaken mijn leven laat.
Ik was de klos. ik was `r bij. Totaal versponnen in Haar Web.
Haar Gif al in mijn aderen heb. Ik kon niet meer ontsnappen.
En in mijn lijf, O, pleur.. wijf, ondanks ik niet in leven blijf,
de liefde nog met jou bedrijf, je tanden zullen happen.
Het is Natuur. Daar gaat het om. Ik ben een man. En o zo Dom.
Zo gruwelijk bedrogen. Toch in Haar Web gevlogen.
Al zeg ik dat ik van Haar houd, maakt zij met liefde mij toch koud.
Een schrale troost is dat ik weet, dat elke vrouw Haar man opeet.
Die stakker dit steeds maar vergeet. Maar komt dit heus wel aan de weet.
O, wees toch wijs. O, kijk maar uit. Bezin je maar voor een begin.
En hoedt je voor de Vrouwtjes-spin. Ook jij zult niet ontsnappen.,
Wat ik je rep. Blijf uit Haar Web. Dan nog maar kort te leven heb.
Haar hele Liefde is puur nep. Het kost je levenssappen.
Blijf uit Haar buurt. Voorkom verdriet. Wees niet zo g e i l. Doe het maar niet.
In wreedheid zo bedreven, Haar niet zult overleven.
Maar Natuur niet kunt veranderen. Je moet die weg bewandelen.
Want als je voor zo`n Web zou staan, jij ook die zelfde weg zal gaan.
Het is voorgoed met je gedaan. Uit Liefde doet zij jou dit aan.
Henk