Vanuit mijn luie stoel
Zie ik buiten het voorjaar ontspruiten
Ik observeer
Het geeft mij een gelukzalig gevoel
Voorzichtig tonen bloemen nu al hun pracht
Verliefde tortelduifjes kroelen in een boom
Ik hoor een kind dat lacht
Met zorg gelegd kikkerdril
prijkt tussen de uitlopers van de waterlelie
De zon streelt, al is het buiten nog wat kil
Aan niets is hier te merken van het onheil
dat ons allen bedreigt
Mensen op de vlucht
Slachtoffers van aanslagen
Zinloos geweld
Het lijkt of het voorjaar dit moedwillig verzwijgt!
Ik koester mij in de vreedzame aanblik van mijn tuin
Weg van al het leed
en ben mij tegelijkertijd bewust
van mijn geweldige geldloze fortuin!
Fleur
Voorjaar 2016
—
Deze e-mail is verzonden vanuit het contactformulier op My blog http://www.gedichtenspinsels.nl