Ik hou van jou, zei hij.
Waarom van mij? vroeg zij.
Jij bent zo anders dan die anderen, zei hij.
………………..
Waarom hou je niet meer van mij? vroeg zij.
Die ander is anders dan jij, zei hij.
Maar dat zei je ook van mij, zei zij.
Alles verandert, zei hij.
Er is een liefde ver buiten zinnen. Dat is een droombeeld waar je mee leeft.
Slechts in Geest mag je die beminnen. En ook niet naar dat andere streeft.
Eerder was zo`n beeld gekomen, want je voelde je zo alleen.
Maar je liet het toen niet bij dromen, en dat beeld daarom weer verdween.
Een Droombeeld kan altijd blijven duren. Want die liefde kent echt geen tijd.
Ga je niet naar dat andere sturen, raak je die liefde ook nooit meer kwijt.
Maar dit beeld toch ook weer griefde. En waar je eens van was bezield,
na een tijd, zogenaamde liefde, ook niet meer van dit Droombeeld hield.
Toch heb je er weer een gevonden. Maak die fout dan ook nu niet weer.
Want dit Droombeeld wordt je gezonden. Wel misschien voor de laatste keer.
Goden moge nu verhoeden dat je toch aan dat andere denkt.
Want zij werken dan als Demonen als je dit Droombeeld ook weer krenkt.
Die liefde goed in het Hart geborgen. Dat blijft altijd in harmonie.
Want dat andere was snel bestorven. Maar nooit die liefde in fantasie.
Mocht je in verleiding komen. En in de Geest verlangen rijpt,
wordt het Droombeeld je snel ontnomen. Van die liefde dan niets begrijpt.
Want het zijn slechts korte momenten dit genot van Plaisier D`amour.
Als een begin van een nieuwe Lente. Maar de Herfst ligt al op de loer.
Nu je het Droombeeld hebt verkozen, is dat voorgoed tout Toi La vie.
Iets onmogelijk mag beleven. Want die liefde blijft Utopie.
En die strijd blijft ook heel je leven en een liefdeloos leven, lijdt.
Daar je toch maar slechts dat kan geven wat je als liefde heel gauw verslijt.
Van de een naar de ander dwalen. Steeds aan een nieuw Droombeeld begint.
Maar daarin ook zal blijven falen.
De ware liefde toch nimmer vindt.
Henk