Aan de andere kant van de wereld, zo ver hier vandaan,
heb je opnieuw met haar je leven opgebouwd
Toch kijken we ‘s nachts altijd even naar dezelfde maan
Het is daar waar ik je tref, jij waarvan ik nog zoveel houd
Door de telefoon toch weer even heel dicht bij elkaar
Ik koester en wentel me in jouw woorden
Ogen dicht, even lijkt alles niet echt waar
Ik verlang zo naar je, ik zou er bijna voor moorden
Prachtige herinneringen, we hebben ze over en weer
De verbindende herinneringen zijn zo waardevol
Ik wil met je vrijen voor een allerlaatste keer
Dromend kruip ik weg, heel diep onder de wol …
Anoniem