Een deken van rust sluiert over mijn lichaam.
Zenuwtrekkingen zijn geheel verdwenen.
Rouw verwerking is voorbij, niet meer eenzaam.
In gedachten denk ik nog vaak aan jou.
Ik was je trouw, hield ontzettend van jou.
Een gedachte terug in het verleden.
Al dat verdriet behoort niet meer tot het heden.
Kansen op een nieuw leven heb ik gekregen.
Verdriet heb ik laten komen, het heeft me meegenomen.
Terug in de tijd met al die onzekerheid.
Nu is dat allemaal achter de rug.
Ik kijk niet meer achterom, niet meer terug.
Met een frisse blik vooruit naar de toekomst.
Zo zou jij het gewild hebben lieve vader.
Ik mis je nog ontzettend, maar je bent vast trots.
Je was voor mij een voorbeeld, een rots.
Zo sterk zo fier leefde jij erop los met plezier.
Ook in dit heden ben je nog trots op hoe ik het doe.
Ik ben niet langer verdrietig, niet langer moe.
Verwerkt is het verleden, ben aan iets nieuws toe..
Vaak sta ik nog bij je graf te praten, dat heb je door.
Kom bij jou om te melden, lieve pappa,ik ga ervoor !
Mijn familie is me dierbaarder dan ooit.
In het verleden heb ik mijn leven aan verkeerden vergooid.
Voel rust en vrede in m’n hart, ben volledig ontdooid.
Acceptatie van het verleden maakt sterk in het heden.
Nooit meer zoveel leed doormaken, af willen haken.
Mensen in het heden raken om gelukkig te zijn.
Papa bedankt voor het zijn van een vader!!!
Remco
2008