Achterover lig ik in het gras
de zon bruint blote benen
met weemoed denk ik aan hoe het was
zovelen zijn gegaan of simpelweg verdwenen
Net als toen zingen vogels luid
al peinzend gaat de zon roodgloeiend heen
ook nu ruik ik de geur van pasgemaaid gras
toch maakt al dat moois niet minder alleen
Het voorjaar toont opnieuw haar pracht
maar in mijn wonden zit teveel zout
mijn lichaam koestert zich in zonneschijn,
het warmt mij op, alleen mijn hart niet,
dat blijft koud
Fleur
29.4.2011